Rozdział Szesnasty

- Przestań się gapić – powiedział Justin niewyraźnie, a ja wtuliłam twarz w poduszkę starając się ukryć uśmiech.

- Wcale się nie gapię – odpowiedziałam hardo.

Szczerze, to myślałam, że Justin śpi. Leżał na boku przykryty tylko do pasa białą kołdrą i miał zamknięte oczy. Skąd mógł wiedzieć, że na niego patrzyłam i to od dłuższego czasu?

- A co robisz? – mruknął, przekręcając się na plecy i kładąc rękę na oczach.

- No dobra, gapiłam się – przyznałam i usiadłam obok Justina po turecku. Miałam na sobie tylko koszulkę chłopaka – ale tylko dlatego,  że…

Gwałtownie przerwałam i pisnęłam, gdy chłopak bez żadnego uprzedzenia podniósł się i usiadł na mnie tak, że przewróciłam się na plecy.

- Że… - wyszeptał mi do ucha, przeciągając głoskę „e” – jestem tak cholernie przystojny i po prostu nie mogłaś przestać.

Zarzuciłam ręce na szyję chłopaka, bym mogła się podciągnąć do góry i również powiedzieć mu to, co chciałam prosto do ucha.

- Gapiłam się dlatego, że wyszedł ci na brodzie ogromny pryszcz – powiedziałam zmysłowym głosem.

Ledwo powstrzymywałam się przed parsknięciem śmiechem widząc reakcję Justina. Chłopak krzyknął cicho, rozplątał moje ręce i wyskoczył z łóżka, pędząc w kierunku lustra na ścianie. Po drodze przez pokój zdążył potknąć się o swoje własne supry, zakląć głośno i zapalić światło.

Moje wysiłki spełzły po niczym, gdy chłopak dopadł do lustra i z szaleńczym błyskiem w oku zaczął oglądać swoją brodę pod różnymi kątami. Słysząc mój śmiech, specjalnie wolno obrócił się w moją stronę i obdarzył mnie spojrzeniem godnym hogwarckiego bazyliszka- zabójcy.

- Ty mała, podstępna brunetko – powiedział niskim głosem, zbliżając się do łóżka drapieżnym krokiem – ładnie to tak robić sobie żarty ze swojego chłopaka?

Świdrował mnie spojrzeniem i pod samym jego naporem z powrotem opadłam na plecy. Justin powoli wszedł na łóżko i już po chwili oboje znajdowaliśmy się w tej samej pozycji, w której byliśmy zanim szatyn wyskoczył z łóżka. Uwielbiałam, gdy był tak blisko. Zawsze miałam wtedy wrażenie, jakby nic nie mogło mi się stać, a my mielibyśmy zostać już razem na zawsze.

Tak, wiem, jak to głupio zabrzmiało…

- No i co, kochanie – wyszeptał, pocierając nosem miejsce pod moim uchem – będziesz się ze mnie jeszcze nabijała? – zapytał, przygryzając delikatną skórę na szyi. Przełknęłam ślinę.

- Jak zawsze będziesz mnie tak karał, to nie będę robić nic innego – odpowiedziałam, odchylając głowę, by Justin miał więcej miejsca na mojej szyi do całowania.

- Ah tak? – zsunął się jeszcze niżej i podnosząc koszulkę całował mój brzuch.

Mimo, że Justin był  m i s t r z e m  w zaspokajaniu kobiety, dzisiaj ja chciałam zadowolić jego. I nawet miałam już pomysł, jak tego dokonam…

Odepchnęłam ręce chłopaka i zdecydowanym ruchem  przekręciłam nas tak, że siedziałam na kroczu chłopaka, a on leżał na plecach. Spojrzał na mnie z uśmiechem.

- Zamiana – poinformowałam go, przygryzając płatek jego ucha.

Dłonie Justina bezwiednie powędrowały na moje biodra i gdy tylko sobie przypomniał, że jest to „teren zakazany” chciał je zabrać. Pokręciłam przecząco głową.

- Jest okej – powiedziałam.

Już po chwili pozbyłam się swojej koszulki i z zadowoleniem stwierdziłam, że Justin swojej nawet nie założył.

- To mówisz, że możesz być na dole, gdy ja jestem na górze, tak? – zapytałam z uśmiechem bawiąc się włoskami na podbrzuszu chłopaka.

***

- Okej, dzieciaczki, do pracy! – krzyknął Justin z szerokim uśmiechem wchodząc na scenę.

Po porannym seksie leżeliśmy chwilę, dopóki Scooter nie wysłał jedenastu smsów Justinowi, żeby nawet nie próbował się spóźnić na ich Super Ważne spotkanie przy śniadaniu. Menager zagroził, że jeśli Bieber się nie pojawi o umówionej porze zamknie go wieczorem w pokoju i do środy będzie miał zakaz spędzania nocy u mnie i mimo, że Justin wyśmiał groźby Brauna posłusznie zwlókł się z łóżka i poszedł do swojego pokoju.

Przez całe śniadanie czułam na sobie badawcze spojrzenie Mike’a i Terry’ego, aż w końcu nie wytrzymałam- zapytałam ich, o co chodzi, na co chłopcy zgodnym chórem odrzekli, że znowu mam dwie malinki na szyi. Nie chciałam im uwierzyć, więc Paula na potwierdzenie ich słów zrobiła zdjęcie dwóch ciemnych siniaków, jednego pod uchem a drugiego na obojczyku. Rumieniec nie chciał mnie opuścić aż do końca posiłku, jednak dzielnie wytrzymałam i nie wyjawiłam im, kto jest „autorem” malinek. Na szczęście Justin nie jadł z nami śniadania.

Całą grupą (już w lepszych nastrojach niż wczoraj) udaliśmy się na scenę i idealnie po rozgrzewce dołączył do nas Justin. Wspomniany uśmiech naprawdę nie opuszczał jego twarzy.

- Yo, Biebs! – krzyknął Will – a ty co masz taki dobry humor?

Bieber odwrócił się do chłopaka. William w odpowiedzi dostał tylko tajemniczy uśmiech.

- Chyba ktoś zaliczył – droczył się Austin. Dziewczyny tylko przewróciły oczami słysząc tą wymianę zdań, jednak wszystkie, bez wyjątku przysłuchiwały się kolegom.

- A żebyś wiedział – powiedział Bieber, przeciągając się uroczo i drapiąc po karku.

Od strony męskiej części towarzystwa rozległo się chóralne „uuu” a dziewczyny tylko uśmiechnęły się z politowaniem kręcąc głową.

- Aż tak dobrze? – odezwał się Curly, zawiązując buta.

- Ej, ej! – powiedział Justin, udając oburzenie – czy ty próbujesz wejść mi do łóżka?

- I to z butami! – dopowiedział.

Scooter, który z pobłażliwym uśmiechem patrzył na nastolatków postanowił zainterweniować.

- Chłopcy, porozmawiacie po próbie, teraz do roboty! – krzyknął.

Justin posłusznie stanął na baczność i zasalutował, przykładając dwa palce do daszka snapbacka, psując efekt parsknięciem śmiechu. Tym razem to ja spojrzałam na niego jak na dziecko. W odpowiedzi otrzymałam jedynie łobuzerskie mrugnięcie lewego oka, a sama w bardzo dorosły sposób pokazałam mu język, gdy nikt nie patrzył.
________________________________________________________________________________
Rozdział dedykuję dziewczynie, która ostatnio dała mi w komentarzach link do After o Harry'm. Tak jakby nie spałam cały weekend, dzięki, kocham Cię :* Jak masz jeszcze jakieś blogi godne przeczytania to możesz mi podesłać tu alb na tt? (@calienyphobia) ogólnie wszyscy nadal zostawiajcie w komentarzach linki do czegokolwiek:)
A. xx